Philippians 2

CHAPTER 2

Be of One Mind

1ει τις ουν παράκλησις εν χριστώ ει τι παραμύθιον αγάπης ει τις κοινωνία πνεύματος ει τις σπλάγχνα και οικτιρμοί 2πληρώσατέ μου την χαράν ίνα το αυτό φρονήτε την αυτήν αγάπην έχοντες σύμψυχοι το εν φρονούντες 3μηδέν κατά ερίθειαν η κενοδοξίαν αλλά τη ταπεινοφροσύνη αλλήλους ηγούμενοι υπερέχοντας εαυτών 4μη τα εαυτών έκαστος σκοπείτε αλλά και τα ετέρων έκαστος 5τούτο γαρ φρονείσθω εν υμίν ο και εν χριστώ Ιησού 6ος εν μορφή θεού υπάρχων ουχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα θεώ 7αλλ΄ εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών εν ομοιώματι ανθρώπων γενόμενος 8και σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου θανάτου δε σταυρού 9διό και ο θεός αυτόν υπερύψωσε και εχαρίσατο αυτώ όνομα το υπέρ παν όνομα 10ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων 11και πάσα γλώσσα εξομολογήσηται ότι κύριος Ιησούς χριστός εις δόξαν θεού πατρός 12ώστε αγαπητοί μου καθώς πάντοτε υπηκούσατε μη ως εν τη παρουσία μου μόνον αλλ΄ νυν πολλώ μάλλον εν τη απουσία μου μετά φόβου και τρόμου την εαυτών σωτηρίαν κατεργάζεσθε 13ο θεός γαρ εστιν ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν υπέρ της ευδοκίας 14πάντα ποιείτε χωρίς γογγυσμών και διαλογισμών 15ίνα γένησθε άμεμπτοι και ακέραιοι τέκνα θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης εν οις φαίνεσθε ως φωστήρες εν κόσμω 16λόγον ζωής επέχοντες εις καύχημα εμοί εις ημέραν χριστού ότι ουκ εις κενόν έδραμον ουδέ εις κενόν εκοπίασα 17αλλ΄ ει και σπένδομαι επί τη θυσία και λειτουργία της πίστεως υμών χαίρω και συγχαίρω πάσιν υμίν 18το δ΄ αυτό και υμείς χαίρετε και συγχαίρετέ μοι

Paul and Timothy

19ελπίζω δε εν κυρίω Ιησού Τιμόθεον ταχέως πέμψαι υμίν ίνα καγώ ευψυχώ γνούς τα περί υμών 20ουδένα γαρ έχω ισόψυχον όστις γνησίως τα περί υμών μεριμνήσει 21οι πάντες γαρ τα εαυτών ζητούσιν ου τα του χριστού Ιησού 22την δε δοκιμήν αυτού γινώσκετε ότι ως πατρί τέκνον συν εμοί εδούλευσεν εις το ευαγγέλιον 23τούτον μεν ούν ελπίζω πέμψαι ως αν απίδω τα περί εμέ εξαυτής 24πέποιθα δε εν κυρίω ότι και αυτός ταχέως ελεύσομαι 25αναγκαίον δε ηγησάμην Επαφρόδιτον τον αδελφόν και συνεργόν και συστρατιώτην μου υμών δε απόστολον και λειτουργόν της χρείας μου πέμψαι προς υμάς 26επειδή επιποθών ην πάντας υμάς και αδημονών διότι ηκούσατε ότι ησθένησε 27και γαρ ησθένησε παραπλήσιον θανάτω αλλ΄ ο θεός αυτόν ηλέησεν ουκ αυτόν δε μόνον αλλά και εμέ ίνα μη λύπην επί λύπην σχώ 28σπουδαιοτέρως ούν έπεμψα αυτόν ίνα ιδόντες αυτόν πάλιν χαρήτε καγώ αλυπότερος ω 29προσδέχεσθε ουν αυτόν εν κυρίω μετά πάσης χαράς και τους τοιούτους εντίμους έχετε 30ότι διά το έργον του χριστού μέχρι θανάτου ήγγισε παραβουλευσάμενος τη ψυχή ίνα αναπληρώση το υμών υστέρημα της προς με λειτουργίας